dinsdag 26 maart 2013

Verliefd...

Ik vind natuurlijk alles mooi wat ik in mijn webshop verkoop, maar soms ben ik op slag verliefd. Ik vind de hele Jan Constantine serie van Disaster Designs geweldig, maar toen vandaag deze tas binnenkwam... WAUW! Hij was in het echt nog veel mooier dan ik had gehoopt.





Die moest ik dus gewoon hebben. De bijpassende portemonnee kreeg ik al eerder binnen. Ook een groot succes en dus moest ik van mezelf wachten tot ik er meer voorraad van kreeg.

Nu heb ik dus een setje: tas en portemonnee.


Oh, en omdat wachten toch wel lang duurde, had ik deze shopper vorige week alvast maar voor mezelf ingepikt.
Ach, andere vrouwen kopen schoenen, denk ik dan maar...

Je vindt de collectie hier in de webshop.

zondag 17 maart 2013

Oma's huisvlijt - deel 2

Vorig jaar schreef ik deze blog:  Oma's huisvlijt Toe maar, lees maar even, dan ga ik zo weer verder.

Klaar?

Het is al weer ruim een jaar verder (schaam me dood), maar eindelijk is de sprei dan toch klaar!




Het is een deken geworden, van 110 x 130 cm. Er zitten 165 bloemen in (ik hield er een paar over). En terwijl ik al die bloemen aan elkaar naaide, heb ik regelmatig aan mijn oma gedacht. Wat een werk moet dit geweest zijn. Wat een doorzettingsvermogen, wat een geduld! Dit was bij lange na niet de enige sprei die mijn oma haakte hoor. Nee, ze heeft er tientallen gehaakt. Maar aan deze sprei kun je heel goed zien dat ze al 84 was. Want er zitten niet alleen 2 soorten garen in, maar de bloemen zijn ook niet allemaal hetzelfde. Ik kwam ook bloemen tegen met 13 blaadjes, in plaats van 12. En het hart van de bloemen is ook niet altijd hetzelfde (kijk maar naar de foto). Voor mij maakt dat deze sprei nóg waardevoller. Het laat zien hoe mijn oma is: gewoon doorgaan!




Oma's sprei heeft me wel aangespoord om toch ook eens verder te gaan met mijn omslagdoek. Want zo lang als die er al ligt, dat zou mijn oma niet gebeuren. Inmiddels is het al wel een flinke sjaal hoor. Maar het is nog géén omslagdoek. Zo samen naast elkaar op de bank is het wel een mooi gezicht. 


Dus na al die jaren. Heel veel liefdevolle uren van overgrootoma. Daarna heel wat liefdevolle uren van oma. En tot slot heel wat liefdevolle uren van mama. Megan is al lang geen baby meer. En uit het peuterbed is ze ook al lang gegroeid. Maar op elfjarige leeftijd beseft ze des te beter hoe bijzonder deze sprei is. Hij gaat niet op haar bed, maar op de bank. Want ik wil er voorlopig nog even naar kijken!


Oh, en oma? Die hoopt in september 96 jaar te worden. Ik ga volgende week met die sprei en die bos bloemen naar haar toe. "kijk eens oma!"


zaterdag 16 maart 2013

Disaster Designs - Jan Constantine & The Aviary

Nieuw in de webshop: 2 nieuwe Disaster Designs collecties.
Allereerst mijn persoonlijke favoriet: de Jan Constantine collectie. Speciaal voor Disaster Designs ontwierp deze bekende Engelse ontwerpster een collectie, waar de liefde voor Engeland vanaf springt:

Een gedeelte heb ik al opnieuw gefotografeerd:











Deze 2 tassen zijn ook al op voorraad, maar moeten nog gefotografeerd worden: 




En deze toilettas, weekendtas en handtas hoop ik eind van de maand binnen te krijgen. 





Zucht.... ik kan er naar blijven kijken, zo mooi vind ik het. Je vindt de serie hier in de webshop. 

De 2e nieuwe collectie is The Aviary: botanische dessins op tassen, portemonnees, spiegeltjes en thermosflessen. 










Prachtig toch? Deze collectie vindt je hier.

Ik wens jullie nog een heel mooi weekend!

zaterdag 9 maart 2013

Korte trip naar Engeland

Foei.... Ik had me nog zo voorgenomen om toch zeker één keer per week te bloggen. De laatste maand is dat er helemaal bij ingeschoten. Terwijl er toch genoeg te vertellen is hoor. Zo reisde ik in de voorjaarsvakantie af naar Engeland, samen met onze dochter en mijn vader. Het was een gecombineerd tripje: het hoofddoel was auto-onderdelen halen voor mijn vader, maar natuurlijk heb ik ook even kunnen shoppen :-) . Ik vond het heel bijzonder, zo'n vader-dochter-kleindochter tripje!

En omdat beelden meer zeggen dan woorden, hierbij een verslagje.


Als de boot de Engelse kustlijn nadert, verschijnen de eerste kriebels al weer in mijn buik: daar zijn ze weer: de krijtrotsen van Dover!
We deden een snel rondje Stratford-upon-Avon , waar ik dit prachtige restaurant fotografeerde. Helaas heb ik verder weinig foto's kunnen maken, maar geloof me: Stratford is absoluut de moeite waard! De volgende keer gaan we er zeker wat langer naar toe.
Engeland betekent voor mij al vanaf mijn tienerjaren een paar dingen: tijdschriften, chocola en vroeger ook: make-up van No 7 (inmiddels hier ook te koop). En waarom die tijdschriften? Nou, kijk maar: dit is alleen nog maar de Wonen-Hobby-Ladies afdeling. En geloof me, dit valt nog mee. 
Mocht je in Stratford zijn, bezoek dan zeker ook de Butterfly Farm. Nu in februari waren er duidelijk minder vlinders dan als je in de zomer gaat, maar het is er zo mooi!
Een van de doelen van de reis was een autoshow waar mijn vader naar toe wilde. Eerlijk is eerlijk, auto's hebben niet echt mijn interesse. Ik heb natuurlijk wel zo mijn favorieten hoor, zo'n klassieke Mini bijvoorbeeld... ja graag!
Op weg naar Stratford naar ons volgende logeeradres kwamen we voorbij één van mijn favo plekjes in Engeland: de Cath Kidston outlet in Bicester. Natuurlijk kon ik het niet laten: opa en kleindochter bleven in de auto en ik deed een turbo rondje door de winkel. Ik nam natuurlijk ook weer wat leuke spullen mee voor in de webshop, hierover later deze week meer!


 Kijk nou toch eens... hier kun je toch de hele dag wel blijven?
 Juist ja....
Bij Tesco laad ik normaal gesproken mijn karretje flink vol. Zeker als het een Tesco Extra is, waar ze niet alleen food verkopen, maar ook ontzettend veel non-food. Maar ja: dit jaar probeer ik wat overtollige kilootjes kwijt te raken en dit was ook een vrij kleine Tesco. Ik vind dat ik me netjes heb gedragen, ja toch? De chocomelk is niet eens voor mij, die is voor een lieve collega. 

Vroeger, in mijn tienertijd, logeerden wij al in deze pub: The Red Lion in Little Missenden. Er ging altijd wel wat mis, het was er niet altijd even schoon (inmiddels wel gelukkig) en we kwamen dus ook altijd vol verhalen weer thuis. Dat is nu eigenlijk niet anders! De pub stamt uit de 17e eeuw en is echt prachtig om te zien. We kwamen aan in het donker en 's morgens vergat ik foto's te maken van de buitenkant, maar ook het interieur is de moeite waard.

 En dit was onze slaapkamer. 2 bedden ja. Smalle bedden. En we waren met zijn 3-tjes. Foutje in de communicatie. Ik hoef je niet uit te leggen dat ik niet super heb geslapen, zo samen met Megan in 1 bed. Maar hé, het was weer als vanouds!
 Die badkamer en-suite, die was er vroeger nog niet. Redelijk nieuw dus, en jawel: met vloerbedekking!
 Een ontbijt zat er niet in bij de pub, dus daarvoor reden we een stukje verderop. En al weet ik dat veel Nederlanders er van gruwen, ik ben gék op een Engels ontbijtje! Het was het laatste ontbijt van onze trip: na 3 nachten waren we klaar en reden we weer richting de ferry.
 En dan de volgende avond thuis: heerlijk op de bank, stapel boekjes, Engelse thee (de laatste voorraad van de zomer, want die vergat ik mee te nemen) en een Angel Slice van mr. Kipling.
Onze volgende trip is al weer geboekt, voor december deze keer, met ons gezinnetje.... je bent anglofiel of je bent het niet ;-)

Later deze week weer Stip & Bloem nieuws!